Zastosowanie kwasu hialuronowego w medycynie estetycznej

Z wiekiem kondycja  naszej skóry ulega degradacji, wówczas potrzebuje ona wyjątkowej opieki. Dzisiaj możemy przywrócić jej sprężystość, jędrność oraz gładkość, na przykład poddając się zabiegom z użyciem kwasu hialuronowego (w skrócie HA). Przyjrzyjmy się bliżej zastosowaniu tej substancji w medycynie estetycznej.

Początki hialuronowej kariery

Początki badań nad działaniem kwasu hialuronowego sięgają roku 1934. Wówczas dwóch naukowców: Karl Meyer i John Palmer, wyizolowało gęstą, przezroczystą ciecz z ciała szklistego oka bydlęcego.  Jej budowę chemiczną udało się ustalić dopiero po dwudziestu latach. Opracowanie struktury kwasu hialuronowego nastąpiło w 1954roku, poprzez wyizolowanie go z ludzkiej pępowiny.

Natomiast w 1961 roku, po raz pierwszy w historii medycyny, wykonano zabieg z użyciem kwasu hialuronowego. Miało to miejsce podczas operacji uszkodzonej siatkówki oka. Następnie podjęto dalsze badania nad tym biopolimerem. Tym razem testowano jego wykorzystanie w medycynie estetycznej oraz dermatologii.

Próby zastosowania  wypełniaczy na bazie  kwasu hialuronowego w medycynie estetycznej rozpoczęto w 1980 roku. Pierwsze w Europie wypełnienia zmarszczek z ich użyciem miały miejsce w 1996 roku. Od tamtej pory powstaje coraz więcej preparatów na bazie kwasu hialuronowego, które są wciąż udoskonalane. Rośnie również zapotrzebowanie na zabiegi poprawiające wygląd twarzy i nie tylko, ale o tym za chwilę.

Zmarszczki – czym są i jak je zredukować

Biologicznie kwas hialuronowy w naszym organizmie jest odpowiedzialny za optymalny poziom nawilżenia i jędrności skóry. W procesie starzenia się stopniowo maleje jego ilość oraz ulegają degradacji kolagen i elastyna. Wówczas nasza skóra stopniowo wysusza się i wiotczeje. W efekcie około 25 roku życia zaczynają pojawiać  się zmarszczki, czyli powstające na skutek zaniku tkanki podskórnej załamania struktury skóry. W konsekwencji stopniowo zmniejsza się objętość policzków oraz ust, a owal twarzy ulega zniekształceniu.

Jeśli borykasz się z tym problemem, skutecznym rozwiązaniem będzie lifting wolumetryczny – zabieg, polegający na wprowadzeniu pod skórę np. w okolicy brody, skroni albo kości policzkowych za pomocą bardzo cienkiej igły albo kaniuli kwasu hialuronowego w postaci żelu. Dzięki zastosowaniu tego preparatu poprzez wypełnienie tkanek miękkich, uzyskujemy optymalny poziom nawilżenia skóry, a poprzez to również jej napięcia. Dodatkowo lekarz medycyny estetycznej dokonuje masażu modelującego kontury twarzy. Wówczas kwas hialuronowy nabiera objętości, przestrzeń pod skórą zostaje równomiernie wypełniona, wygładzona oraz pobudzona do produkcji kolagenu.

Pierwszy efekt jest już widoczny bezpośrednio po zabiegu, natomiast pełne spektrum występuje po około trzech tygodniach i utrzymuje się na okres od 12 do 18 miesięcy.

Postacie kwasu hialuronowego

Wykorzystywany w zabiegach medycyny estetycznej kwas hialuronowy ma postać usieciowaną i nieusieciowaną, które różnią się między sobą właściwości oraz zastosowaniem. HA w postaci usieciowanej świetnie wypełnia ubytki objętości tkanek miękkich,  jest stosowany między innymi w zabiegach powiększania ust, modelowania owalu twarzy i policzków, korekty „doliny łez”. Natomiast w postaci nieusieciowanej kwas hialuronowy poprawia stopień nawilżenia skóry oraz jej napięcie.